18.08.2017 |
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 2017 r. w sprawie gmin poszkodowanych w wyniku działania żywiołu w sierpniu 2017 r., w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1547) |
|
Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o dozorze technicznym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1555)
|
23.08.2017 |
Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz.U. z 2017 r. poz. 1566) Zasadnicza część ustawy wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. Pozostała część przepisów wejdzie w życie odpowiednio: z dniem 24 sierpnia 2017 r., z dniem 31 grudnia 2017 r., z dniem 1 stycznia 2019 r., z dniem 1 stycznia 2020 r., z dniem 1 stycznia 2021 r. |
25.08.2017 |
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie gmin poszkodowanych w wyniku działania żywiołu w sierpniu 2017 r., w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1583) Rozporządzenie zawiera wykaz gmin poszkodowanych w wyniku działania silnych wiatrów, intensywnych opadów atmosferycznych lub wyładowań atmosferycznych, które miały miejsce w sierpniu 2017 r., w których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1067, z późn. zm.). |
1.09.2017 |
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie wymagań ochrony przeciwpożarowej, jakie musi spełniać lokal, w którym są prowadzone oddział przedszkolny lub oddziały przedszkolne zorganizowane w szkole podstawowej albo jest prowadzone przedszkole utworzone w wyniku przekształcenia oddziału przedszkolnego lub oddziałów przedszkolnych zorganizowanych w szkole podstawowej (Dz.U. z 2017 r. poz. 1642) |
|
Ustawa z dnia 22 czerwca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 1595) Zmiany wprowadzone w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1446, z późn. zm.) dotyczą zasadniczo dwóch obszarów: funkcjonowania organów ochrony zabytków oraz udzielenia tymczasowej ochrony zabytkom nieruchomym w toku postępowania o wpis do rejestru zabytków. Ustawa rozszerza kompetencje Generalnego Konserwatora Zabytków o koordynowanie i kontrolowanie działalności wojewódzkich konserwatorów zabytków. Wzmocniono także pozycję tego organu w procedurze powoływania i odwoływania wojewódzkiego konserwatora zabytków. Nowe przepisy przewidują utworzenie w strukturach samorządu terytorialnego stanowiska gminnego (miejskiego) konserwatora zabytków, powiatowego konserwatora zabytków, powiatowo-gminnego konserwatora zabytków albo metropolitalnego konserwatora zabytków w przypadku powierzenia przez wojewodę odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego, w drodze porozumienia, prowadzenia niektórych spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie decyzji administracyjnych. Do ustawy dodano także przepisy przyznające ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego kompetencje do uchylenia lub zmiany z urzędu pozwolenia, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy (po zasięgnięciu opinii Głównej Komisji Konserwatorskiej), jeżeli realizacja działań określonych w tym pozwoleniu spowodowałaby: uszczerbek dla wartości zabytku lub uszkodzenie, lub zniszczenie zabytku, lub niewłaściwe korzystanie z zabytku. Istotną regulacją jest wprowadzenie, obowiązującego od dnia wszczęcia postępowania w sprawie wpisu zabytku do rejestru do dnia, w którym decyzja w tej sprawie stanie się ostateczna, zakazu wykonywania prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych i podejmowania innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku. Zakaz ten dotyczy także robót budowlanych objętych pozwoleniem na budowę albo zgłoszeniem, a także działań określonych w innej decyzji pozwalającej na ich prowadzenie. Analogiczne rozwiązanie zastosowano w przypadku postępowania w sprawie wpisu zabytku na Listę Skarbów Dziedzictwa. W myśl nowych przepisów informację o wszczęciu postępowania w sprawie wpisania zabytku nieruchomego do rejestru oraz o ostatecznym zakończeniu tego postępowania wojewódzki konserwator zabytków będzie musiał przekazać niezwłocznie właściwemu staroście. Informację o wszczęciu postępowania w sprawie wpisania zabytku nieruchomego do rejestru do czasu ostatecznego zakończenia tego postępowania będzie się podawać do publicznej wiadomości na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej starostwa powiatowego, na którego obszarze znajduje się zabytek, a ponadto w siedzibie właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków lub w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości, w której znajduje się zabytek. Kolejną zmianą jest wprowadzenie do nowelizowanej ustawy nowego rozdziału dotyczącego administracyjnych kar pieniężnych, które mają być nakładane za naruszenia przepisów ustawy. Przedmiotowa ustawa dokonuje także zmiany m.in. w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2134, z późn. zm.) polegającej na rozstrzygnięciu, że usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków może nastąpić po uzyskaniu pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wydanego na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Przepis ten eliminuje istniejącą w dotychczasowym stanie prawnym konieczność wydawania podwójnych pozwoleń przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków, tj. na podstawie ustawy o ochronie zabytków i opiece na zabytkami oraz ustawy o ochronie przyrody. |
|
Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz.U. z 2017 r. poz. 1529) Ustawa stanowi realizację rządowego programu Mieszkanie Plus w ramach Narodowego Programu Mieszkaniowego i ma na celu wykorzystanie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa pod budownictwo mieszkaniowe z mieszkaniami przeznaczonymi na wynajem z opcją (stopniowe dochodzenie do własności) i wynajem bez opcji, z czynszem normowanym. Służyć ma temu utworzenie Krajowego Zasobu Nieruchomości (KZN) – państwowej osoby prawnej. Zadaniem tej instytucji będzie gromadzenie nieruchomości, które mogą być wykorzystane pod budownictwo mieszkaniowe i gospodarowanie nimi w taki sposób, aby zwiększyć podaż nieruchomości pod budownictwo mieszkaniowe. Do zasobu KZN mają być włączane nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo pozostające w użytkowaniu wieczystym Skarbu Państwa, którymi obecnie gospodarują w imieniu Skarbu Państwa starostowie lub prezydenci miast na prawach powiatu, Agencja Nieruchomości Rolnych, Agencja Mienia Wojskowego, Lasy Państwowe. W związku z tym na mocy ustawy właściwe organy zostały zobowiązane do sporządzenia wykazów nieruchomości Skarbu Państwa, którymi gospodarują, i na ich podstawie KZN, uwzględniając kryteria określone w przepisach, zadecyduje, czy nieruchomości te mogą być włączone do zasobu. Wykazy takie mają być sporządzane corocznie. KZN będzie mógł także kupować lub otrzymywać nieruchomości pod zabudowę mieszkaniową od jednostek samorządu terytorialnego, Polskich Kolei Państwowych czy Poczty Polskiej. Do obowiązków KZN należeć będzie podejmowanie działań w celu realizacji na nieruchomościach inwestycji mieszkaniowych, w szczególności w swoich kompetencjach podmiot ten będzie posiadał możliwość przygotowania nieruchomości do zabudowy przez podział nieruchomości lub scalenia, a także realizację uzbrojenia technicznego terenu. Nieruchomości wchodzące w skład KZN mogą być przedmiotem: umowy o oddaniu w użytkowanie wieczyste, sprzedaży (za zgodą ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa), nieodpłatnego przekazania jednostce samorządu terytorialnego lub wniesienia jako aport do spółki celowej z udziałem takiej jednostki, jak również zamiany nieruchomości także na nieruchomość budynkową lub lokalową oraz zamiany nieruchomości w miejsce odszkodowania przysługującego od Skarbu Państwa w przypadkach określonych w ustawie (np. wywłaszczenie). Zawarcie umowy o oddaniu w użytkowanie wieczyste oraz sprzedaż nieruchomości nastąpi w drodze otwartego przetargu. Ustawa szczegółowo określa warunki jego przeprowadzenia. Podmiot, który nabędzie w ten sposób nieruchomość, zdefiniowany w ustawie jako operator mieszkaniowy, zobowiązany będzie do zrealizowania inwestycji mieszkaniowej, uwzględniając ściśle określone w przepisach kryteria. Dotyczą one przeznaczenia powierzchni użytkowej: lokali mieszkalnych (nie mniej niż 80% wszystkich lokali), lokali mieszkalnych o czynszu normowanym (nie mniej niż 70% powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych) oraz kondygnacji nadziemnych budynku niewyodrębnionych na lokale (nie więcej niż 20%). Będzie on musiał spełnić także wiele innych wymogów związanych z wynajmem mieszkań, takich jak: zawarcie umowy przedwstępnej z najemcą (dotyczy najmu z opcją), stosowanie kryteriów pierwszeństwa zawarcia umowy najmu (gdy liczba potencjalnych najemców będzie wyższa niż liczba dostępnych mieszkań), stosowanie czynszu normowanego. Ustawa dokładnie opisuje kwestie najmu w mieszkaniach realizowanych przez operatora mieszkaniowego. Nadzorowanie najmu ma być jednym z obowiązków KZN. Będzie on miał także możliwość ogłoszenia przetargu na zawarcie umowy o oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej albo na sprzedaż nieruchomości gruntowej, wchodzącej w skład zasobu, której powierzchnia nie przekracza 1500 m2 i jest przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną.
|
Aneta Malan-Wijata
http://www.inzynierbudownictwa.pl/biznes,raporty,artykul,kalendarium_-_sierpien__wrzesien,10369